ظریف، پیامبر یا خائن زمانه؟

ظریف را مصدق یا امیرکبیر و برجام را چون فتح خرمشهر خواندن  و یا  او را خائن دانستن لطفی است که این روزها در حق ظریف می شود!

برگرداندن ورق در مذاکرات هسته ای و به سرانجام رساندن آن توسط تیم وزارت امورخارجه که در راس آن محمد جواد  ظریف قرار دارد، مشخص بود که از همان ابتدا این مسئولیت سنگین  با واکنش های متفاوتی میان مردم و مسئولین واقع شود.
مسئولیتی که  احمد توکلی درباره دیدار خود با ظریف از زبان او این جمله را نقل می کند  که "شب ها بخاطر نگرانی از سنگینی مسئولیت خوابم نمی برد".
اما مسئولیتی سنگین که یک چالش بزرگ پیش رو داشت و گاهی هم تا لب خط قرمزها و شکستن تابوها پیش رفت قطعا مورد قضاوت  قرار می گرفت .قضاوتی که درآن از منافع جناحی قرار داشت تاقرائت های شخصی و البته نقدهای دلسوزانه اما مانند همه عرصه های دیگر این موضوع با افراط و تفریط هایی روبرو بوده است که پیش بینی آن کار سختی نبود و در عرصه سیاسی اولین بار نیست که با این مدل رفتارها روبرو هستیم. در موضع مذاکرات دو طرف موافق و مخالف در بالا بردن و یا به زمین زدن تیم مذاکره کم نگذاشتند توصیف های شاعرانه و قیاس هایی که توافق و برخورد تیم هسته ای را با  بزنگاه های تاریخی چون فتح خرمشهر و نبردها و صلح پیامبر مقایسه می کرد تا قیاس های تلویحی با عمرسعد و اهانت و تهدید به جای نقد اما چیزی که همیشه باعث می شد تیم مذاکره کننده راه خود را مصمم پیش برد دلالت و حمایت های رهبر انقلاب بود.آن زمان که منتقدان سخت ترین نقدها- بخوانید حمله- را به تیم مذاکره داشتند رهبری از آنها به عنوان فرزندان انقلاب نام بردند و بارها با تقدیر از تلاش این تیم و به کار بردن کلماتی چون برادران ما قوت قلب تیم مذاکره کننده بودند و همزمان با بیان الزامات و چهارچوب ها از طرفداری های افراطانه و نگاه بدون نقد به جریان مذاکرات از آسیب های مربوطه جلوگیری می کردند.